چظور؟- بسینه

استفاده و یا سوءاستفاده از هرگونه مواد طبیعی و شیمیائی ریشه در علم پزشکی دارد و علم پزشکی قدیم و جدید هم در نظریه من تفاوت نمی کند. استفاده از مواد الکائیدی و هورمونی و شیمیائی و حشیش و انواع مواد مخدر طبیعی مصنوعی سوقات علم پزشکی به بشریت است.

شاید انگیزه اولیه کاشف مواد و توصیه مصرف آن بعد ازموضوع  نان ونام، برای پزشکان متخصص، درمان بیماران و نیازمندان بوده و شاید هم اولین مکتشف، خودش هرگز راضی به گسترش و همه گیر شدن مواد مکتشفه نبوده اما این واضح و روشن است که علم ویافته هایش نمی تواند حصار و قفس را تحمل کند و چون طبیعتا  منتشر میشود لذا انتشار هرنوعی از علم پزشکی ،آنهم با اینهمه پیشینه اجتماعی و دینی و….چیز دور از قاعده ائی نخواهد بود.

با این توضیحات که شاید در مقالات آینده باز هم به آن مراجعت خواهد شد میرویم سر موضوع تعدیل جمعیت با استفاده از علم پزشکی

استفاده از انواع مواد مخدر سالهاست که در بین جوامع بشری شایع است. من نمی توانم قضاوت داشته باشم که این کار خوب است و یا خوب نیست !اما واقعیت اینست که این وضعیت وجود دارد و هر روز هم طیفهای مختلف و متفاوت اجتماعی مبادرت به استفاده از انواع مواد می نمایند.

بدون تعارف حکومتها ضمن رضایت کامل از روند منهدم کننده مصرف مواد مخدر شاید جهت ایجاد یک تعادل مجازی در روح و روان جامعه در تبلیغات و پاره ائی از اقدامات بصورت کاملا جدی با مصرف مواد مخدر برخورد منفی داشته و حتی تعدادی از مرتکبین و فروشندگان و دست اندر کاران تجارت مواد را اعدام کرده و یا به حبسهای طولانی محکوم مینمایند

من با ادای احترام کامل نسبت به خانواده های معزز شهدای نیروهای انتظامی که در میدان مبارزه با قاچاقچیان جان باختند اعلام میکنم .تمام این اقدامات سطحی و بیخود و غیر قابل تداوم است. ردّ موضوع از نظر این نیست که مثلا بالا دستی ها فلان هستند و بهمان هستند و فلان..... (که هستند)اما جایگاه آن بحث در این مقاله نیست.

 هر گونه مبارزه ائی با کشتار مواد مخدر به این دلیل بی جا و بی ثمر است که میدان مبارزه را همه اشتباه گرفته اند. این عدم انتخاب میدان مبارزه واقعی، از طرف حکومتها عمدی و جزو اهداف استرتژیک آنهاست

اولا باید بدانیم که هزینه نابود کردن یک انسان اگر از طریق جنگ باشد بیش از هفتصد دلار است در حالیکه هزینه انهدام یک معتاد کمی بیش از هشتاد دلار است .

بعلاوه در زمان جنگ هزینه های روحی روانی که حکومتها باید بپردازند آنقدر گزاف است که گاهی بنابودی نظام حاکم منجر میشود

اما با تبلیغات و هیاهوئی که در باره مصرف مواد مخدر توسط حکومتها ایجاد شده نه تنها مردن یک شخص معتاد جرم جامعه و جنایت حکومت بحساب نمی آید، بلکه ابزار های باور نکردنی در اختیار حکام قرار میدهد که به بهانه مبارزه با مواد، سیاستها و نظرات خود را در جامعه بجریان بیاندازند

یکی از عمده ترین مزایای افراد معتاد برای حکومتها اینست که دیگر نیازی به ایجاد ظرفیت اجتماعی وشغل برای معتادان در هیچ جای دنیا احساس نمی شود و این سیه روزان فقط در آمار معتادان منظور شده اند که چون تمام کشورهای دنیا دست بگریبان این فاجعه (از نظر مردم) هستند دیگر کسی اهمیتی هم در سطح جهانی برای این آمار قائل نیست.

تعدیل جامعه از طریق جنگ به نابودی راهها و صنایع و اقتصاد زیر بنائی و.... می انجامد اما تعدیل از راه مواد مخدر تنها شاید انسانهایی را منهدم میکند که اگر آنتی بیوتیک نبود در سن یک یا دو سالگی مرده بودند.

اگر تعدیل مطمئن افراد، از طریق مواد مخدر نباشد .شاید در عرض بیست سال مردم دنیاهمدیگر را بخورند و یا ناگزیر جنگهای بزرگی بوجود بیاید که باز سازی وتامین خسارات آن از عهده هیچ حکومتی برنیاید

ادامه در مقاله بعد